Deze week is het de vitaliteitsweek, een thema dat volop in de belangstelling staat. In gesprekken met elkaar wordt vitaliteit vaak groots neergezet. Je moet dit, je moet dat… En dan heb ik het nog niet eens over de hoeveelheid informatie die je erover ontvangt. Hierdoor is het soms lastig om door de bomen het bos te blijven zien.
Zelf heb ik jarenlang geworsteld met mijn eigen vitaliteit. Waar ik eerst vijf keer per week badmintonde met vrienden, bewoog ik op een gegeven moment helemaal niet meer. Mijn eetpatroon werd ongezond en de drempel om weer in beweging te komen, werd steeds hoger. Er was altijd wel een excuus. Op mijn zwaarste moment woog ik meer dan 100 kilo.
Er werden mij allerlei diëten voorgesteld. Familie en vrienden zeiden: "Ga nou lekker hardlopen" of: "Probeer anders dit." Maar met elke opmerking, met elk dieet dat werd aangedragen, zakte mijn zelfvertrouwen nog verder weg. De stap om in actie te komen leek alleen maar groter te worden.
Ik kan niet één moment aanwijzen waarop de knop omging. Het was geen drastische verandering, maar eerder een reeks van kleine aanpassingen. Ik begon simpelweg met andere voedingskeuzes. Van witbrood ging ik over op volkorenbrood. Van een gebakken ei naar af en toe een gekookt ei. Langzaam maar zeker begon ik wat kilo’s kwijt te raken. Niet bewust en zeker niet snel, maar na een half jaar merkte ik wel verschil.
Ik liep makkelijker en pakte sneller de fiets in plaats van de auto. Ik koos vaker voor de trap in plaats van de lift. Daardoor verbeterde mijn conditie. Doordat bewegen makkelijker werd, begon ik ook met wandelen en uiteindelijk zelfs hardlopen. En ik merkte echt het verschil: zowel fysiek als mentaal. Mijn emoties kwamen ook beter in balans. Ik kon me beter concentreren en had weer energie voor de dingen waar ik van hou.
Natuurlijk klinkt dit als een mooi verhaal. Het is makkelijker om het op te schrijven dan dat het was om het te doen. Want ja, ik hou nog steeds van lekker eten. Ik sta graag in de keuken om te bakken en dat ben ik dan ook blijven doen. Maar ik ben me nu bewuster van mijn keuzes. Daardoor voel ik me beter in mijn vel en dat gun ik iedereen.
Daarom vind ik de vitaliteitsweek zo belangrijk. Omdat het helpt om gezonde keuzes makkelijker te maken. Een gezonde leefstijl begint namelijk niet met rigoureus het roer omgooien. Het begint met kleine stapjes, met een gezondere keuze.
Ik gun het mezelf, mijn kinderen en iedereen om me heen: een omgeving waarin die gezonde keuze de makkelijkste is.
En oh ja,mocht je je afvragen hoe het nu met me gaat? In oktober vorig jaar heb ik de marathon van Amsterdam gelopen. En aankomende oktober doe ik weer mee!
Tom Kortink, raadslid PRO21